Bold Select: YoungRubbi
De 27-jarige Ruben Steens creëert als YoungRubbi zijn eigen creatieve en tegendraadse universum, waarin hij tegen de principes van het kapitalisme aantrapt en politici ten verantwoording roept voor hun dwaze acties. Zijn veelzijdige tracks zijn dan ook gebrandmerkt met een punk-mentaliteit en vaak gericht tot de heersende machten in de wereld. Op zijn aankomende ep ‘Rot in de Branding’ belooft de muzikant zijn idealen op een wat subtielere manier te verkondigen, al zal dat in het geval van YoungRubbi niet bepaald aaibare muziek opleveren.
Wie ben je en wat maak je?
Ik ben Ruben, oftewel YoungRubbi. Ik maak punk in combinatie met rap. Eerst was het hiphop met punk invloeden en nu eigenlijk andersom. Ik schrijf en produceer alles zelf en ik doe ook de visuals zelf. Wat betreft creëren geloof ik niet echt in democratie, haha. Ik werk met een klein team om mij heen, die allemaal meesters zijn in wat ze doen. Zo mixt de gitarist van de band, Valentijn Mallee, alles af. Ook doen we de live arrangementen samen met de band. Maar dat team heb ik zelf zorgvuldig om mij heen verzameld. Er zit een do it yourself-mentaliteit in de identiteit van YoungRubbi die voor mijn gevoel niet meer werkt als het maakproces te veel geprofessionaliseerd wordt.
Wat is het verhaal achter je muziek?
Ik ben op hele jonge leeftijd begonnen met muziek maken en rapteksten schrijven. Ik was echt obsessed met Nederlandse hiphop. Het eerste wat ik onder de naam YoungRubbi maakte was een soort happy trap in de stijl van rappers als Lil Yachty. Vanuit het idee om anti-muziek te gaan maken heb ik met vrienden op Codarts (het conservatorium in Rotterdam, red.) een band opgericht waarin ik zelf alles kon bepalen. Bij het eerste optreden, met een bivakmuts op, ontstond de eerste moshpit ooit op Codarts. Toen besefte ik: oké, dit kan ik gewoon doen, ik kan zelf de hele ervaring van wat een band is vormgeven.
Ik heb altijd interesse gehad in politiek en de wereld om mij heen, en ik heb daar ook altijd al over geschreven. Toen ik YoungRubbi opzette had ik in m’n hoofd dat ik mensen aan het denken wilde zetten. Ik wil het idee doorbreken dat de machine waar we met z’n allen aan meedoen en in leven normaal is. Op een gegeven moment kreeg ik wel het idee dat ik te veel activistische muziek aan het maken was, waardoor ik het puur als kunst minder interessant begon te vinden. Het voelde daarnaast een beetje als een verplichting, en ik begon te conformeren naar wat mensen verwachtten. Je kan zo’n activistisch nummer ook niet acht keer achter elkaar doen, dan weten mensen het wel. Nu schrijf ik nog steeds over politieke en maatschappelijke onderwerpen, maar dan subtieler. Ik vertel meer persoonlijke verhalen, maar de manier waarop ik mijn leven leidt is überhaupt al antikapitalistisch. En mijn versie van subtiel is nog steeds vrij spiky, haha.
Wat zijn je grootste inspiraties?
Yeezus van Kanye West heeft mij enorm geïnspireerd. Dat album is voor mij gewoon punk, omdat hij zich afzet tegen alles en iedereen. Toen ik die voor het eerst hoorde besefte ik nog niet hoe goed het was, pas later had ik door dat het heel erg over kapitalisme en consumentisme gaat. Kanye is niet per se de beste rapper, maar hij is heel erg direct en z’n lyrics zitten vol met humor en megalomanie. Dat album was voor mij de gateway naar punk. Bad Brains is daarnaast voor mij een van de beste bands ooit, net als Black Flag. Echt die rauwe shit. Als producer ben je heel erg gewend om dingen zo perfect mogelijk te maken, maar punk liet mij beseffen dat het imperfecte juist perfect is. De dingen die je niet van tevoren bedenkt of die niet te programmeren zijn, zijn vaak het vetst. Vanuit huis uit is David Bowie ook een grote inspiratie. Vooral het feit dat hij zichzelf steeds opnieuw uit wist te vinden.
Wat is je favoriete album aller tijden?
Zoals ik net al zei vind ik Yeezus echt geweldig. Als mijn kist naar binnen wordt gedragen wil ik eigenlijk gewoon dat ‘On Sight’ keihard geblast wordt, haha. Maar daarnaast ga ik wat punk betreft voor Bad Brains van Bad Brains. Zij zijn echt een ondergewaardeerde band. Hun muziek is niet eens heel goed gemixt, maar de energie van de band komt volledig over. Dat vind ik heel sick. Vicious Circle van Zero Boys is ook een heel vet old school punkalbum, met super catchy tunes zonder dat het gepolijste pop punk wordt. Het nummer ‘Civilization’s Dying’ is een van mijn favoriete nummers aller tijden. Ik ben echt jaloers dat ik die niet zelf heb bedacht.
Welke artiesten moeten op onze radar?
Ik ben al heel lang goed bevriend met BUG, hij maakt gewoon sicke shit. Dear Omen vind ik ook een hele vette band, goeie gothic rock. Verder vind ik Le Motat ook echt goed en heel erg ondergewaardeerd.
Wat mogen we in de toekomst van je verwachten?
Ik ben bezig met een nieuwe ep en een bijbehorende film. Visuals zijn voor mij bijna een extra instrument en ik zie het nieuwe project dan ook als cinematic punk. Als ik een demo maak, maak ik er gelijk een clip bij. ‘Radicaal Illegaal’, ‘Op Een Dag…’ en ‘Rotzooi’ staan er allemaal op, en die gaan in een soort verhaal sense maken op die ep, die Rot in de Branding gaat heten.

