Bold Select: Loveth Besamoh
Maak kennis met een spirituele muzikale kameleon
Loveth Besamoh is een producer, songwriter, all-round muzikant, labelrunner en promoter opererend vanuit Rotterdam. Zijn muzikale project is een beweeglijk geheel waarin Loveth zowel elektronisch getinte psychedelica als spacey post-punk kwijt kan. We spreken de muzikant in de oefenruimte van zijn band om het onder andere te hebben over de veelzijdigheid van zijn muziek, het maakproces als therapie en de magie van de bioscoop.
We ontmoeten Loveth Besamoh voor de deur van een oud schoolgebouw in de Rotterdamse wijk Charlois. Het gebouw biedt vandaag de dag ruimte aan verschillende soorten kunstenaars en creatievelingen, en het is ook de plek waar de repetitieruimte van Loveth en zijn band zich bevindt. De muzikant heeft een brace om zijn voet en loopt met een kruk, omdat hij niet al te lang geleden op zijn fiets door een auto is aangereden. Toch zit Loveth niet bepaald stil, want naast het maken en uitbrengen van nieuwe muziek en het optreden met zijn band runt de muzikant sinds vorig jaar ook nog een label en promoot hij shows in Rotterdam en daarbuiten. De muziek van deze alleskunner is moeilijk in een hokje te plaatsen: ‘Mijn muziek is het best te omschrijven als post-psych, er zitten namelijk veel invloeden vanuit punk en psychedelica in, maar ook veel elektronische geluiden. Ik maak eigenlijk op twee verschillende manieren muziek, namelijk in m’n eentje in mijn thuisstudio, en samen met m’n band. Veel nummers hebben dan ook twee versies: een electro-psych versie en een meer expressieve punky versie. Beide manieren van werken hebben zo hun eigen waarde. Thuis muziek maken voelt het meest intiem, en het geeft de meeste vrijheid. Ik ben dan gewoon alleen met m’n instrumenten. Met de band kunnen we dan weer voortborduren op die intieme ideeën, en live speel ik sowieso veel liever met de band, omdat dat, ook richting het publiek, veel expressiever werkt. Zo vullen de twee manieren van muziek maken elkaar goed aan. Omdat ik niet bij een label zit, maar alles zelf regel kan ik wanneer ik wil zonder druk wat singles uitbrengen. Dat soort nummers kunnen dan weer in een andere versie op een album of ep terechtkomen dat we met de volledige band opnemen.’
Loveth is in 2014 vanuit Kameroen naar Nederland verhuisd, naar een klein dorpje in het Westland. De muzikant erkent dat hij zich te midden van de kassen en tomatenplukkers vrij eenzaam voelde. Muziek bood een uitweg: ‘Ik ben op een gegeven moment wat teksten gaan schrijven en een paar akkoorden gaan leren met de akoestische gitaar van m’n vader. Op de middelbare school heb ik vervolgens in wat bandjes gezeten, en vlak voor de coronaperiode ben ik gaan experimenteren met productie. Tijdens corona had ik steeds meer tijd om te produceren en daarnaast ook andere instrumenten te leren. Mijn eerste echte instrument wat ik in Kameroen al bespeelde was trouwens djembé. Dit komt tegenwoordig ook weer terug in de liveshows.’
‘Mijn muziek komt voort vanuit een intieme en kwetsbare plek. Wat betreft het schrijven vind ik het fijn om mijn onderbewustzijn leidend te laten zijn. Ik schrijf introspectieve teksten vanuit angsten en verlangens, maar ook vanuit fragmenten uit dromen die ik heb. De teksten zijn daarom ook vaak gefragmenteerd en niet echt gefocust op een bepaalde betekenis, ze hebben in die zin iets Lynchiaans. De muziek omvat een hele range aan menselijke emoties.’ Loveth benadrukt dat hij puur vanuit zijn gevoel muziek schrijft, en dat hij in die zin een vrij spirituele aanpak heeft. De muzikant is dan ook niet bang om dingen te maken die uiteindelijk niet echt bruikbaar blijken: ‘Het schrijven gebeurt wanneer het gebeurt. Lang niet alles wat ik schrijf is daadwerkelijk goed, maar ik zie alles wat ik maak als onderdeel van het proces. Het is een soort therapie. In essentie draait alles wat ik maak om de human experience. We proberen allemaal op onze eigen manier de realiteit te verwerken. Ik doe dat door middel van mijn muziek.’
Loveths belangrijkste muzikale inspiratiebronnen verraden zijn roots. Een logisch gegeven gezien het feit dat de muzikant muziek wil maken die laat zien wie hij is. ‘Om te beginnen is alles wat met Afrofuturisme te maken heeft een grote inspiratiebron. Artiesten zoals Sun Ra, George Clinton & Parliament-Funkadelic en Fela Kuti, maar ook David Byrne van Talking Heads. Daarnaast is Afrikaanse psychedelische pop uit de jaren ‘70 en ‘80 heel inspirerend voor mij, omdat het experimenteel en rauw is, en stereotyperingen over Afrikaanse muziek doorbreekt door te laten zien hoe divers het continent is. Zo heb je de experimentele funk van Pasteur Lappé uit Kameroen, de psychedelica van William Onyeabor uit Nigeria, en Francis Bebey, ook uit Kameroen, is een pionier binnen Afrikaanse elektronische muziek. Hun muzikale visies en het feit dat ze hun hele eigen sound hebben gecreëerd is heel inspirerend. Daarnaast representeert de kunst die ze maken wie ze zijn. Deze artiesten inspireren mij om dingen te maken die dicht bij me staan.’
Naast muziek haalt Loveth ook veel inspiratie uit andere kunstvormen: ‘Ik ben een grote filmliefhebber en ga ik graag naar de bioscoop, omdat ik de gedeelde ervaring van het kijken van een film heel waardevol vind. In een bioscoopzaal ben je alleen, maar ook weer niet. Je kijkt allemaal naar dezelfde film, maar iedereen haalt er weer iets anders uit. Eén van mijn favoriete regisseurs is David Lynch. Films als Eraserhead en Mulholland Drive zijn grote inspiratiebronnen. Aan het einde van die films denk je: Waar de fuck ging dit over? En dan besef je dat dat het hele punt is. Daarnaast vind ik alles wat met superhelden te maken heeft supervet. Niet alleen in films, zo was Spider-Man een van de eerste films waar ik door gefixeerd was, maar ook in comic books.’ Loveth noemt stand-up comedy ook nog een inspiratiebron: ‘Comedians als Richard Pryor, Dave Chappelle en Bill Burr vind ik fantastisch, omdat ze zeggen wat ze denken, maar niet bang zijn om ernaast te zitten. Ook slaat niet alles wat ze zeggen per se ergens op, ze zijn simpelweg bezig met het naar buiten gooien van hun inner workings. Norm MacDonald was ook een geweldige comedian die het ongemakkelijk maken van mensen tot kunstvorm heeft verheven.’
Eén favoriet album aller tijden noemen blijkt een lastige opgave, gezien de vele muziek die Loveth in zijn dagelijkse leven tot zich neemt. De muzikant weet desondanks een aardige selectie bij elkaar te rapen. ‘Het eerste album dat ik ooit kreeg was Sweet Dreams (Are Made of This) van Eurythmics toen ik net een paar jaar in Nederland was, en dat was de eerste keer dat ik kippenvel kreeg van muziek, dus die moet even genoemd worden. Verder ben ik een enorme fan van Kikagaku Moyo, een Japanse psychedelische rockband. Het album Masana Temples is wat mij betreft hun meesterwerk. Recentelijk ben ik dan weer veel Stereolab aan het luisteren, vooral het album Peng!, maar ook Is This Desire? van PJ Harvey heb ik recentelijk ontdekt. CV Vision uit Duitsland is vette synthy psychedelica. Hun ep Elemente bestaat uit twee nummers van vijftien minuten en gaat van krautrock naar 80s synths. Midnight Marauders van A Tribe Called Quest is ook geweldig. Dat zijn eigenlijk gewoon een paar gasten met drumcomputers en samplers die geniale en invloedrijke muziek maken. Daarnaast houd ik ook van alles van J Dilla, hij is een god. Het komt er eigenlijk op neer dat ik sinds ik Nederland ben ongelofelijk veel in me heb opgenomen, van Afro-jazz tot punk van The Stooges en Black Flag.’
Afsluitend blijkt Loveth uitstekend op de hoogte van wat er in zijn stad om muzikaal gebied gebeurt, en hij weet dan ook met gemak een aantal namen te noemen die zeker op onze radar moeten: ‘Sowieso mijn goede vrienden van L’orne, met wie wij ook deze repetitieruimte delen. Zij maken donkere en melancholische noise die zowel zwaar als lief kan zijn. Daarnaast Fellatio, zij mixen krautrock met synths en electro, en Smudged is ook vet. Deze bands komen trouwens allemaal uit Rotterdam. Tot slot maakt Min Taka grungy pop met Turkse invloeden, haar producties en live shows zijn sick.’
Op 17 oktober komt de nieuwe ep van Loveth Besamoh en zijn band uit. Voordat de eerste singles daarvan het licht zullen zien, is Loveth van plan om, in alle vrijheid, nog een paar losse solo-singles uit te brengen. We mogen de komende tijd dus nog allerlei muzikale kleuren verwachten van het altijd veranderlijke, beweeglijke geheel dat de naam Loveth Besamoh draagt.
