Bold Select: Grote Geelstaart
Maak kennis met een eigenzinnige band die speelt met verwachtingen
De progressieve noise rock van Grote Geelstaart is krachtig, gelaagd en altijd veranderlijk. De vijfkoppige band schetst gruizige werelden aan de hand van absurdistische teksten en ruwe texturen. Wie en wat zitten er achter deze sound? Wij spreken vier van de vijf jongens in hun repetitieruimte midden in het prachtige Zeeland om het uit te zoeken.
Grote Geelstaart bestaat uit de broers Jeppe en Jesper Rottier, hun neven Danny Rottier en Finley Nijsse, en goede vriend Luuk Bosma. Jeppe (22) is de bassist en staat bekend als de pedalenfreak van het stel, Jesper (19) is de half-om-half gitarist en drummer, Danny (19) is de toetsenist die af en toe ook op een saxofoon blaast, Finley (21) is drummer en vocalist, maar kan er vandaag helaas niet bij zijn, en Luuk (21) is gitarist en vocalist. Hij vertelt ons hoe de muziek van Grote Geelstaart het best kan worden omschreven: ‘We hebben onze stijl in het verleden op meerdere manieren omschreven. Het begon met theatrale post-punk, toen werd het psychedelische noise rock, en voor nu is progressive noise rock de beste omschrijving van wat we maken. Het is progressief omdat we veel uitgedachte composities maken met vreemde maatsoorten, en noise omdat het veel noisy elementen heeft qua sound design.’ Danny: ‘We zouden ook wel tussen post-punk kunnen vallen, maar dat zegt tegenwoordig niet zo veel meer. Tegenwoordig is alles post-punk.’ Luuk: ‘Het zijn in ieder geval geen simpele, rechtlijnige nummers. We proberen zo veel mogelijk uit ieders instrument te halen en zo veel mogelijk effecten te gebruiken. Qua vocalen maken we veel gebruik van praatzang en schreeuwzang en soms maken we ook gebruik van een vocoder. We willen op die manier de zang ook als instrument gebruiken. Onze nummers kunnen zowel twee als acht minuten duren.’
De muziek van Grote Geelstaart kan alle kanten op schieten, en de nummers bestaan vaak uit meerdere, uiteenlopende secties. Hoe gaat de band te werk om die nummers te laten ontstaan? Jeppe vertelt dat er van jammen niet echt vaak sprake is: ‘De nummers worden fragmentarisch opgebouwd, gewoon in GarageBand, en dan snel opgenomen. Dan is er al een soort geheel waar we iets mee kunnen. Als we het dan samen spelen wordt het echt iets. Het gebeurt niet vaak dat we aan het jammen zijn en dat daar dan echt een nummer uit komt. Hooguit een lijntje of een loopje hier en daar.’ Danny: ‘In het begin hebben we een hele zomer op Finley’s slaapkamer gezeten om dingen te schrijven en gelijk met GarageBand op te nemen.’ Luuk: ‘GarageBand is een hele fijne manier van werken voor de muziek die wij maken, omdat je zo op een hele lineaire manier een nummer kunt maken. Of is het omdat we op die manier muziek willen maken, dat we GarageBand heel fijn vinden werken? Het is een beetje het kip of het ei, haha.’ Jesper: ‘Het lastige van jammen is dat als je opeens naar een heel rustig stuk wilt springen, of juist een heel heftig stuk, dan moet je dat met z’n allen doorhebben tijdens het jammen. Daarom is het fijn om eerst met een lijntje of beat te beginnen, en vanaf daar te schrijven. De bijzondere overgangen die er vaak in zitten moeten echt uitgedacht worden.’ Luuk: ‘Sound design is ook niet echt mogelijk tijdens een jam, daar moet je voor zitten, zeker als je met iemand zit die twintig pedalen gebruikt.’
De naam van de band is een vondst van Jeppe. ‘Ik heb de naam bedacht, of nou ja, de naam bestond natuurlijk al. Ik kwam erop toen ik drie weken vrijwillig bij een visserij op de Waddenzee werkte. Ik werkte met biologische vissers die op de old school manier visten door kieuwnetten te hangen en alles met de hand eruit te trekken, dus dat was een taaie bedoeling, haha. Er hing daar ergens een poster met allemaal vissen, en toen zag ik de Grote Geelstaart daartussen staan. Ik vond het een mooie naam voor een vis en een goeie naam voor onze band. Iets dat lekker over de tong rolt, en die rare mentaliteit goed dekt.’
Grote Geelstaart begon als een laagdrempelige family affair, vertelt Danny: ‘In eerste instantie vonden we het gewoon leuk om dingen te schrijven en op te nemen en waren we niet per se van plan om live op te treden.’ Jesper: ‘We namen tijdens de coronalockdown wat nummers op in de garage bij Finley thuis. Er is toen ook ooit een nummer op Spotify gezet, maar daar hebben we het niet meer over, haha.’ Toen de jongens een keer live covers gingen spelen in een café in Zierikzee, was Luuk daar toevallig ook, en hij werd als goede vriend gevraagd om wat mee te spelen. Jeppe: ‘De muzikale klik met Luuk was er eigenlijk meteen wel. Hij kwam vervolgens steeds vaker naar ons toe om muziek te maken, en uiteindelijk zijn in de zomer van 2022 de eerste echte Grote Geelstaart-nummers geschreven, waaronder single ‘Die Harige Ratten’.’ Luuk: ‘Ik had eigenlijk nog nooit echt iets met zang gedaan, ik was op dat moment drummer. Maar toen er nog vocals misten op een nummer, werd er aan mij gevraagd om iets te doen. Daar is ‘Drie Harige Ratten’ uitgekomen. Het zingen voelde eerst nog een beetje geforceerd, maar ik ben steeds meer in die rol gekomen.’ Jeppe: ‘Je hebt het zingen nu echt wel eigen gemaakt.’
In eerste instantie bestonden live-optredens van de band dus voornamelijk uit covers. Jesper: ‘We zijn gestart met covers van King Gizzard & The Lizard Wizard, dat was ook echt onze gemene deler toen we startten. King Gizzard was echt de band waar we allemaal veel naar luisterden, net als black midi. We zijn op een gegeven moment met z’n allen naar vijf black midi-shows in 2 maanden geweest.’ Danny: ‘Onze inspiratie hangt verder een beetje af van waar we op dat moment mee bezig zijn. Zo zijn we nu met wat meer industrial klinkende nummers bezig, dus op dit moment kijken we meer naar bands als Model/Actriz, Snapped Ankles en Swans.’ Luuk: ‘Qua teksten halen we inspiratie uit artiesten als Dorpsstraat 3, Boudewijn de Groot en De Kift.’ Er zijn ooit ook teksten in het Engels geschreven, maar die heeft de band laten vallen of naar het Nederlands vertaald. Jesper: ‘We houden van de Nederlandse taal, dus we vinden het gewoon vet om onze nummers Nederlandstalig te houden.’
Zodra de band wordt gevraagd naar hun favoriete album aller tijden, begint het muzikale deel van hun hersens te kraken. Temidden van hun brainstorm komt er al van alles voorbij, van Spiderland van Slint en black midi’s Hellfire tot Charles Mingus, Anna von Hausswolff en zelfs de 15e symfonie van Chostakovich. Uiteindelijk weet Jeppe als eerste een coherent antwoord te formuleren: ‘Op dit moment zou ik 45 pounds van YHWH Nailgun zeggen, volgens mij luisteren meerderen van ons daar nu veel naar. Maar als het om favoriet aller tijden gaat, ga ik voor David Bowie’s Blackstar. Dat is een hele stabiele favoriet die altijd hit, wanneer ik ‘m ook luister.’ Luuk: ‘Ik twijfel tussen Soundtracks for the Blind van Swans of The Ape of Naples van Coil, maar ik ga toch voor die eerste. Soundtracks is echt de meest bizarre ervaring om helemaal als geheel te luisteren.’ Danny: ‘Ik ga voor Vlaskoorts van De Kift. Een conceptueel prachtig en uniek album, zeker binnen Nederland.’ Jesper heeft de meeste tijd nodig om tot een conclusie te komen: ‘Ik vind het echt heel lastig, maar ik ga toch voor Keeper of the Shepherd van Hannah Frances, ondanks dat het nog een vrij nieuw album is. Die is geweldig, echt niet normaal prachtig.’
Ook krijgen we van de jongens nog een aantal artiesten van Nederlandse bodem mee die zeker op onze radar moeten. Luuk: ‘Fellatio is een toffe Rotterdamse band.’ Jeppe: ‘Eigen Risico is vette hiphop.’ Jesper: ‘Boeije is een van origine Zeeuwse band die hele mooie, rustige muziek maakt die meer aandacht verdient.’ Danny: ‘We hebben laatst nog een show gedaan met Muziekvereniging de Clingse Bossen, een Zeeuws krautrock/noise-duo met een drummer en een bassist/gitarist die met heel pedalen die ook nog zingt.’ Luuk: ‘Daarnaast moeten we ook nog even een shoutout doen naar Pol Sangster, onze huisfotograaf, en videograaf Jonas van der Molen waar we veel mee samenwerken. Zij zijn ook lekker bezig met hun eigen kunst.’
Op dit moment is Grote Geelstaart vooral veel shows aan het doen. In september komt de eerste ep uit, waarvan de eerste single, ‘Muurvast’, al is verschenen en de tweede eind juni verwacht mag worden. Ondertussen wordt er al geschreven aan wat een volgende ep moet worden. Ook komt er nog een aantal live-sessies online. Jeppe vertelt wat we een beetje van de aankomende ep mogen verwachten: ‘De ep heeft als rode draad dat het een hoofdpersonage heeft die allemaal bizarre dingen heeft meegemaakt en daarover vertelt. Het is gebaseerd op bizarre verhalen die we hier en daar van mensen horen, waarbij we echt denken: wat is dit, wie maakt dit mee?’ Luuk: ‘Die verhalen hebben we een beetje aangedikt en gefictionaliseerd.’ Jesper:’ Het schrijven begint bij ons altijd vanuit de muziek, waarna de tekst als het ware wordt toegevoegd. Toch hebben we ervoor gezorgd dat de ep een super divers, maar logisch muzikaal geheel is.’ Danny: ‘Het voelt een beetje als een live-optreden.’ Luuk vult aan: ‘Als je alles achter elkaar luistert klopt het, elk nummer heeft zijn plaats in de volgorde, en de nummers klinken mooier in de context van de ep dan los van elkaar.’ Jeppe: ‘We hebben onszelf wel als doelstelling voor de volgende ep gegeven om de sound design kloppend te maken met het algehele concept, en de sound van de nummers kloppend maken met de onderwerpen van de teksten, in plaats van nummers al klaar hebben, en de tekst erop zetten binnen een concept. Aan de andere kant willen we ook niet te veel sleutelen aan ons creatieve proces, want het gaat gewoon lekker.’
